Historia
Rys historyczny:
Nowe Brzesko pojawia się na kartach historii kościół XIII w. Mała wieś na lewym brzegu Wisły była własnością biskupów krakowskich. W 1223 r. opat brzeski Florian podarował wieś norbertanom z pobliskiego Hebdowa. W 1279 r. Gotfryd de Glesin otrzymał przywilej na założenie miasta na prawie magdeburskim.
Pierwszy, drewniany kościół w Nowym Brzesku wzniesiono w 1279 r. Budowniczymi świątyni byli norbertanie z Hebdowa. Kościół przetrwał do 1410 r. Kolejna, murowana świątynia przetrwała do I poł. XVII w. Obecny murowany zbudowano w 1670 r. później świątynia była rozbudowywana w połowie XIX i na początku XX w.
Świątynię pw. Wszystkich Świętych konsekrował sufragan krakowski bp Mikołaj Oborski w 1678 r. Czas nie był łaskawy dla kościoła – kilkakrotnie strawiły go pożary.
Kościół jest trójnawowy, prezbiterium jednoprzęsłowe, zamknięte wieloboczne. Ołtarz główny pochodzi z 1664 r., dwa ołtarze boczne posiadają styl późnobarokowy. Obecny wygląd jest rezultatem przebudowy i powiększenia kościoła w latach 1850-1858. W tym czasie rozbudowano go na trójnawowy.
W latach 1901-1902 dobudowano do kościoła kruchtę i dwukondygnacyjną przybudówkę. Fasada kościoła jest utrzymana w stylu gotyckim. Zachowała się zabytkowa drewniana dzwonnica z przełomu XVIII wieku. Od 1976 r prowadzone są w kościele prace remontowe i konserwatorskie. W 1982 r. odnowiono polichromię. Trwają kolejne prace remontowe rozpoczęte w ostatnich latach. Między innymi wyremontowano, a XIX-wieczne organy.
Czy wiesz, że…
W Nowym Brzesku na Starym Rynku znajduje się XVIII w. figura św. Floriana – opiekuna zawodów wiążących się z ogniem: strażaków, hutników, kominiarzy, garncarzy, piekarzy.
W przeszłości Nowe Brzesko nosiło między innymi nazwy: Bresk, Brek, Bresesk, Novum Bresco, Bresko, Magna Brzesko i Brzesko Major. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od słowa brzeg. Wieś założona została na stromym, lewym brzegu Wisły.
Historia Nowego Brzeska łączyła się z historią klasztoru w Hebdowie. Według Jana Długosza Nowe Brzesko miało 40 łanów miejskich, z których opłacało czynsz klasztorowi. Na Wiśle istniały dwa młyny, z których jeden był własnością klasztoru, a drugi należał do miejscowego wójta. W połowie XV w. król Kazimierz Jagiellończyk potwierdził przywilej lokacyjny Nowego Brzeska. Przywileje miejskie zostały później potwierdzone jeszcze dwa razy przez króla Jana Sobieskiego oraz przez Stanisława Augusta Poniatowskiego.